Oczywiście w ich ocenie ich towar był niezły ale dowiadywali się że może być lepszy. Zatem produkt destylacji (jednokrotnej) na potstilu umieściłbym ostrożnie w klasie zwykłego bimbru, któremu zdecydowanie daleko (szczególnie świeżemu) do klasy destylatu spożywczego.
Miałem ostatnio okazje degustować świeży wybryk inżyniera, zarówno gruszkówki jak i śliwowicy i jednogłośnie z a_privem uznaliśmy że jest to pierwszej klasy destylat - świeży nie leżakowany, a co dopiero z niego będzie za czas jakiś?
Ale o smaku trudno dyskutować - lepiej spróbować (bynajmniej nie prosto z ocynkowanego kranika biowinowskiego kociołka). Po za tym, zdjęcia prezentowanego sprzętu dotoczą prawdopodobnie serii próbnej, ponieważ w aktualnej ofercie bio*in nie wykonuje już płaszcza z nierdzewki tylko ze stali czarnej, ogrzewanej palnikiem gazowym własnej (niezbyt estetycznej) konstrukcji a całość pomalowana szarą farbą (taki egzemplarz stoi w Leroy Merlin przy Alejach Jerozolimskich) w cenie 5400 zł (elektryczny kosztował 5250 zł i był bardziej zachęcający, głównie dzięki użytym materiałom). Jak będę przy okazji to zrobię fotkę telefonem tej super aparaturze
Zastanawiam się też, czy zamiast zbiornika zasadniczego z miedzi użyli bardziej trwałego mosiądzu
Przepraszam, ale nie mogłem się powstrzymać, a do degustacji z tego sprzętu raczej bym się nie posunął.
pozdrawiam
