Co do destylacji, to pierwszą możesz prowadzić dosyć szybko (oczywiście oddzielić przedgon [z 22l zacieru ok 50ml] - pogon można sobie darować). Drugą zaś powolutku. Również odebrać nieco przedgonu (50ml), powoluśku gotować i przerwać w zależności od gustu i przeznaczenia, gdy kapiący destylat będzie miał 60% do 50% (jeśli calvadosik odłożysz na dłużej do leżenia - śmiało możesz zostawić w nim trochę fuzelków z pogonu - do 50% a nawet 45%, jeśli chcesz mieć czystszy do bezpośredniego spożycia, przerwij przy 60% a nawet 65%). Reszta to pogon, który wykorzystasz później do pierwszej destylacji następnego bimbru.
To co napisałem, nie jest jedyną słuszną racją. To tylko moja sugestia. Inni bimbrownicy mogą sugerować np. tylko jedna powolną destylację i długie leżakowanie, lub dwie powolne destylacje... Jak kto lubi.
A z dębem nie przesadź. Mój kumpel kiedyś dodał za dużo i wyszła mu "trocinówka"
Normalnie drewno w płynie.Pozdrawiam
Mus byl dosyc suchy ale slodki, zrobilo mi sie troche zal tego cukru. Do wiadra dolozylem pektopol, trzy litry wody i bajanusy. Po tygodniu rozrzedzilo sie do konsystencji rzadkiego blota i puchlo, odcisnalem wiec czesc przez pieluche. Dodalem 3 kilo cukru i pojechalo dalej. Ostatecznie do gotowania poszla rzadka zupa, bo o klarowaniu nie bylo mowy. Efekt - 6 litrow 55% destylatu o kapitalnym zapachu jablek. O smaku nie bede sie wypowiadal, bo to pojdzie jeszcze do drugiego gotowania. 
