kermit64 pisze:Jeżeli nie smakuje mi np. wino za kilka stów a przeciwnie to za kilkadziesiat zeta to coś ze mną nie tak? Z mocniejszymi trunkami może być podobnie. Czy to podążanie za trendami czy faktycznie wyższa kultura? Czy człowiek z" plebsu" ma niedorozwinięte bodźce smakowe?...
Jest jedno powiedzenie ogólne i pasujące do wszystkich form postrzegania otoczenia :
"...Nie to jest dobre co jest dobre - a to co smakuje ( podoba ) itp..."
Wszystkiego można się nauczyć.Tylko trzeba zaczynać z niskiego C.
Reszta jest już tylko praktyką i rozpoznawaniem coraz wyższych form i składowych w danej dziedzinie.I nie tyczy się tylko alkoholi wysokoprocentowych , ale też wina czy nawet zwykłej wody.
Nie wspomnę o słuchaniu muzyki w każdej dziedzinie od popu do jazz'u czy też muzyki poważnej.
Jak przebywałem we Włoszech zapisałem sie na kurs sommelierski.Był to kurs 6-miesięczny dla amatorów.To co się tam dowiedziałem to przerosło moje wyobrażenia , a jednocześnie potwierdziło powyższe cytowane przeze mnie powiedzenia.
Zresztą kurs też zaczynał się od zacytowania tego powiedzenia.
Typowym przykładem jest zacytowany przez @Magas'a Johnny Walker .Jest to typowy alkohol przemysłowy i ciężko się na nim uczyć legendy jaką niesie Whisky.
My zwykli śmiertelnicy nie mamy możliwości poznania prawdziwych smaków.
No chyba ,że mamy szczęście być na popularnych festynach , a to z okazji zakończenia zbiorów, butelkowania danego trunku, itp. itd.
Wtedy mamy okazję spotkać sie z wyrobami z małych destylarni , ale też czasami i tych wielkich ,którzy na tę okazję przynoszą wszystko to co najlepsze.
I wtedy dopiero masz okazję przekonać się jaka jest różnica między trunkami sklepowymi a tymi prawdziwymi.
Najprostszym przykładam , który może potwierdzić mój wywód jest chleb.
Tak ,że @kermit nie ma co się załamywać .Po prostu my nie mamy możliwości poznać wielu smaków i ich niuansów a tym samym się ich nauczyć.
Po prostu trzeba próbować i wtedy albo się trafi na coś co smakuje , albo trzeba dalej próbować.
Broń Boże próbować trunek od czytania opisu, bo wtedy jesteś stracony.Nie zawsze ,a nawet powiem więcej - najczęściej nie ma odzwierciedlenie w tym co pijemy.firmy szanujące się i dbające o swój wizerunek nigdy nie zamieszczą opisu.Bo wiedzą ,że ich trunek może być odbierany indywidualnie i przez każdego inaczej co jest wielką tajemnicą doznań.
Zauważyłem na tym forum modę żonglowania opisami , czy też doznaniami zaczerpnietymi z opisów przeczytanych z tyłu butelki.
Jeśli ktoś opisuje ,że trunek smakuje jak podkład to już stawia trunek na straconej pozycji , bo w świadomości innych utrwala wrażenie świństwa jakie z sobą niesie ta nazwa.
Piłeś kiedyś trunek na bazie podkładu?
Nie ...
Co najwyżej znasz jego zapach, który do najlepszych nie należy.
A ktoś opisujący w ten sposób trunek nazywa niemożliwe do nazwania to co doznał pijąc jakiś tam trunek.
Chwała mu za to ,że potrafił ubrać w słowa to co doznał - tylko robiąc to w taki sposób stawia ten trunek w szeregu tych trunków po które wielu z nas nie sięgnie - właśnie z racji tego opisu.
Widać taka moda.
Nie zwracaj na to uwagi.
Masz okazję próbuj...I nie martw się ,że ktoś opisuje - cytując skądś zaczerpnięte opisy , a Ty pijesz i nic z tego nie czujesz dołując się ,że jesteś coś nie tego.
To jest długa i wymagająca cierpliwości droga, ale jak na nią wejdziesz to z każdym krokiem zaczniesz odkrywać świat , o którym nawet nie śniłeś.
Ja dopiero po 6 latach intensywnego picia różnych win ( a we Włoszech wino to podstawowy trunek i pity do posiłków i przy najróżniejszych okazjach) zacząłem kumać o co w tym chodzi.Dlaczego jedne wino jest dobre do pieczeni inne do smażonego jeszcze inne do sera czy też do słodkiego ciasta.
A skończony kurs Sommelierski pozwolił mi odkryć pełnię tego świata.
I dlatego forma smakowania trunków zaproponowana przez @Magasa jest świetną formą poznawania trunków.Tylko jest jeden minus - ciągle obracamy sie między trunkami sklepowymi.Ale od czegoś trzeba zacząć.
Z nas mało kto ma możliwość pojechania do żródeł i poznania prawdziwych smaków.
. Kolego zbynekkk trafnie ująłeś ten nos razem ze smakiem, ja nic nie piszę, bo w tracie degustacji googlowałem opisy profesjonalistów i dystrybutorów na zagranicznych stronach, czytając jak smakuje ja to wyczuwałem w zapachu 
, moje odczucia są jakby sugerowane tym co przeczytałem, a czytałem też wiele opisów przed zakupem. Jedno napiszę dla kolegów co lubią szkocką z lodem, czy z colą, jest to trunek przy którym odrzucicie te dwa dodatki, piszę to z całą odpowiedzialnością. Ta sigle malt nie jest jakoś wielbiona przez wyrafinowanych konsumentów, oni szukają mocniejszych wrażeń, palona guma, podkład kolejowy, nafta, wodorosty itd. ale dla takich przedszkolaków jak ja, jest to rewelacyjny trunek, trunek który pachnie rodzynkami, miodem i tak też smakuje, oczywiście trzy rodzaje beczek też mają tu dużo do powiedzenia, pamiętajcie jednak, że to nie nalewka miodowa, czy rodzynkowa z dodatkiem jabłka gruszkowego, a szkocki wytrawny destylat bez dodatków smakowych. Mam w rękawie kilka takich jak ten, ale cen nie mogę dobrych znaleźć. Może zrobię w nocy listę trunków, a koledzy poszperają po marketach, lotniskach, sklepach bezcłowych, bo hurtownie mają ceny z kosmosu.
, mam nadzieje, że to za kilka lat, bo moje kubki smakowe i nos jeszcze nie gotowe.
