Wódka dębowa w/g henrykk-a

[Warg]

na homedistiller.org wyczytałem że dobrym sposobem przyśpieszenie starzenia destylatów z płatkami dębowymi jest na noc wkładać do zamrażarki a w ciągu dnia ustawiać w najbardziej nasłonecznionym miejscu

[a_priv]

Ja nie próbowałem tych "wyrafinowanych" metod uzdatniania alkoholu, gdyż jak do tej pory nie było takiej potrzeby.
Uważam, że podstawą jest dobry albo bardzo dobry destylat (kolumna rektyfikacyjna i proces przeprowadzony odpowiednio - zgodnie ze sztuką), oraz ew. filtrowanie poprzez złoże węgla aktywowanego.
Tak uzyskana wódeczka ma już swoich "fanów"

pzdr

[Pafcio]

A_priv

Twojej dębowej nie pamiętam (pewnie pod koniec zlotu się doczołgałem w te rejony ), ale żubrowa to mi się będzie jeszcze długo śnić

[a_priv]

A_priv
Twojej dębowej nie pamiętam....

Bo jej nie przywiozłem, gdyż ostatnio jej nie miałem, bo jej nie robiłem.

Tak samo jak nie przywiozłem czystej - teraz w moich żytnich wybrykach jest jeszcze "przednówek".
Dopiero zacieram żyto i destyluję surówkę. Pierwszy uzysk żytniej wódeczki (z tegorocznych plonów) przewiduję nie wcześniej jak za ok. 2 tygodnie. Wtedy na jakimś zlocie z przyjemnością wspólnie podegustujemy.

pzdr

[AL]

Tak mi się przypomniało odnośnie wymrażania...
Leżakowałem kiedyś paskudne pogony z niewielką ilością węgla aktywnego. Poprawa była ale bez rewelacji. Postanowiłem w ramach eksperymentu wsadzić wspomnianą butelkę do zamrażalnika lodówki. Oto moje obserwacje (na ile pamiętam):
Klarowne pogony wraz ze spadkiem temp. robią się opalizujące, mętnieją całkowicie,robi się coś na kształt emulsji - zawiesina drobniutkich kropelek w klarownej raczej cieczy
Nastepnie w cieczy zaczynają wytrącać się drobniutkie kryształki mające tendencję do skupiania się w niewielkie nitkowate twory, ciecz jest praktycznie klarowna. Osiągnięta jest najniższa możliwa temp. Nastepnie w czasie wzrostu temp. kryształki rozpusczają się, jednak nie powstaje mleczna emulsja tylko relatywnie duże kropelki nierozpuszczone w reszcie cieczy, mające tendencje do wypływania na powierzchnię i tworzenia "rosołowych", aczkolwiek przezroczystych plam. W tym momencie energicznie wstrząsnąłem butelką. Zawirował leżacy do tej pory na dnie węgiel i plamy/krople zniknęły. Klarowną i mocno zimną ciecz zlałem znad węgla.
Poprawa jakości okazała się olbrzymia. Węgiel świetnie poradził sobie z w ten sposób wytrąconymi zanieczyszczeniami.
Przyznam się, że o tym eksperymencie zapomniałem i chyba wczesniej o nim nie pisałem (?). Robił ktoś podobne eksperymenty?

[Pafcio]

Bo jej nie przywiozłem..

No to troszkę mi ulżyło, bo już zacząłem nabierać przekonania, że się "zworowałem totalnie".

....

Ale i tak nie mogę takiej możliwości wykluczyć