Wciąż najwięcej trudności sprawia mi ściskanie korpusów - to jest etap, który wymaga wyczucia, czasu i cierpliwości, oraz... siły, aby utrzymać bekę, gdy ją lina ściąga.
Grzanie trwa dłużej niż na filmikach na YT, woda odparowuje i beka stygnie i trza grzać i lać, aż w końcu się nagrzeje, ścisnąć trochę, założyć obręcz roboczą, i grzać dalej i tak na 3 razy. Inaczej nie idzie.
Udało mi się ścisnąć ... jeden korpus, do tego pękła w nim klepka. Na szczęście tylko do ok. 1/3 grubości i tuż obok szerokiej klepki, w której będzie otwór, więc nie wpłynie to na funkcjonalność beczki. W innym korpusie pękła bardziej newralgiczna klepka i będę musiał ją wymienić.
W ogóle w tych beczkach jest więcej klepek niż w tych małych i trzeba większej siły, żeby je ścisnąć, albo wyżej grzać. Wciąż się uczę, na tym etapie szczególnie liczy się wyczucie materiału. Cała reszta to tylko precyzja...
Wrzucam fotę walcarki z trzema "sukienkami", które się poprawnie nazywają bodajże "wachlarzami". W walcarce jest jedna, gotowa obręcz: mogę zrobić właściwie dowolną średnicę koła, oraz różny stopień zmiażdżenia jednego brzegu, co umożliwia dopasowanie obręczy do beczek o różnym stopniu zwężania się
Gratulacje!
Na szczęście pękła płytko i jako druga klepka od tej, w której ma być otwór, więc w górnej części beczki, czyli ogólnie będzie ok.
